Hamsters zien er ontzettend schattig en knuffelig uit. De meeste mensen zouden hun hamstertje dan ook graag meteen willen oppakken en er mee willen knuffelen. In deze blog geef ik uitleg over de beste manier om te proberen een hamster handtam te krijgen.

​Is het goed te beseffen dat hamsters prooidieren zijn en van nature niet per se staan te springen om menselijk contact. Het is daarom belangrijk om je hamster te laten beslissen of hij zich tam wil laat maken of niet. De ene hamster vindt menselijke aandacht geweldig, terwijl de ander het vreselijk vindt om opgepakt, aangeraakt of opgetild te worden. Houd dus altijd in je achterhoofd dat je hamster misschien helemaal geen aandacht van jouw wil. Mocht dit inderdaad zo zijn, respecteer dit en probeer je hamster niet te dwingen tegen zijn wil in toch tam te worden (hiermee creëer je juist meer angst en afwijzing richting jou). 
Het proces tot het handtam maken van je hamster kan langer duren als je hamster moeite heeft met vertrouwen. De oorzaak kan misschien liggen door eerdere traumatische ervaringen, maar het kan ook aan het karakter van de hamster liggen. Soms zijn er 'moet-situaties' en is het handig als je hamster enigszins gewend raakt aan je handen, zodat je je hamster toch wat makkelijker kan oppakken in geval van nood (bijvoorbeeld als je er mee naar de dierenarts moet of je hamster medicijnen nodig heeft).

​Mijn advies is om een nieuwe hamster minimaal 1 week geheel met rust te laten (enkel voeren en het water verwisselen - meer niet!). Verhuizen naar een nieuw verblijf, met allemaal onbekende geuren en geluiden zijn namelijk erg stressvol voor een hamster. Hij weet immers niet wat hem te wachten staat en of al deze nieuwe indrukken niet misschien heel gevaarlijk voor hem zijn. Als je dan meteen begint met het oppakken van je hamstertje, kan dit tot overprikkeling leiden wat zich uit in onprettig gedrag, zoals bijten of schreeuwen.

​Na een paar dagen kun je beginnen zachtjes tegen je hamster te praten en je te bewegen in de ruimte waar je hamster staat. Zo raakt hij beetje bij beetje gewend aan je aanwezigheid. Blijf dit net zo lang doen, tot je ziet dat je hamster zich op zijn gemak voelt. Je kunt dan door naar de volgende stap door iets lekkers uit je hand aanbieden, zoals een meelworm, pijnboompit of een nootje. De meeste hamsters vinden dat erg lekker en zullen, als nieuwsgierigheid overwint, het van je aan durven nemen. Je zult merken dat je hamster na verloop van tijd gewend raakt aan je en zich meer en meer op zijn gemak gaat voelen. Nu is het tijd om een stapje verder te gaan. Je kunt nu wat voer op je hand leggen en zo in het verblijf aanbieden. De hamster zal op den duur op je hand gaan zitten en hamsteren. Sommige hamsters willen wel eens aan je hand of vingers 'knabbelen', ze willen dan gewoon weten wat jouw hand is en of je deze misschien ook zou kunnen eten. Dit is wat anders dan (echt) bijten! Als je hamster eenmaal gewend is aan je hand en er uit zichzelf op komt zitten, kun je eens proberen om je hand wat te bewegen en/of op te tillen. Zo raakt je hamster rustig gewend aan bewegingen zoals oppakken. Let er wel op dat je je hand nooit hoger dan 5-10 cm van de grond afhoudt, je hamster kan altijd ergens van schrikken en dan van je hand afvallen. 

Een andere manier van tam krijgen, die ik persoonlijk ook succesvol vind, is om je hamster los te laten lopen in een veilige hamsterren en daar zelf ook in te gaan zitten. Dit doe je wel pas als je hamster vertrouwt is geraakt aan zijn verblijf én renen het ook leuk vindt om daar in te zijn. Je hamster gaat op ontdekking uit en zal steeds een stukje verder durven te gaan door bij jou in de buurt te komen. 

​Sommige hamsters blijven agressief of gaan schreeuwen als je in de buurt komt. Dit gedrag is berust op angst, je hamster vertrouwt je nog niet. Blijf vooral doorgaan met stap 1: praten en bewegen in de ruimte tot je hamster hier aan gewend raakt. In sommige gevallen kan dit enkele maanden of nog langer duren! 
Andere hamsters zijn heel erg territoriaal, waardoor ze alles aanvallen dat in hun territorium, dus hun verblijf komt (ook jouw hand!). Dit gedrag kun je niet afleren en zul je  moeten accepteren, ook al is het minder leuk voor jezelf. Dit betekent echter niet dat je helemaal geen band met je hamster kunt krijgen, want vaak verdwijnt dit gedrag als je hamster buiten zijn territorium komt, bijvoorbeeld in een hamsterren. Hele territoriale hamsters kun je het beste oppakken door ze zelf in een bakje of reismandje te laten lopen en deze vervolgens op te tillen, zodat ze niet gedwongen worden contact met je te hebben.

Er bestaan ook 'spook- of phantoomhamsters'. Hiermee worden hamsters bedoeld die heel consequent contact met je vermijden en totaal geen behoefte lijken te hebben aan menselijk contact. Ze worden alleen actief als je uit de ruimte bent en/of als het donker is in de ruimte waar het verblijf staat. Ook in dit geval, kun je ze beter in hun waarde laten en accepteren dat je op dat moment moment gewoon geen echte band met je hamster op kunt bouwen. 

Bij spookhamsters is het moeilijk om te zien hoe het met hen gaat. Om te weten of ze wel actief zijn, zijn er een aantal trics die je kunt proberen. Zo kun je elke dag het chinchillazand gladstrijken en/of een zaadje (of iets dergelijks) op het loopwiel plaatsen. De volgende dag zie je meteen of je hamster actief is geweest. Of je kunt een camera installeren die (bewegende) beelden opneemt.

Er zijn allerlei speciale konijnenopvangen te vinden. Helaas zijn deze nodig, want er worden nog veelvuldig konijnen gedumpt of afgestaan aan de opvang. Er is een aantal voordelen aan het adopteren van konijnen uit de opvang. 

​Konijnen zijn dan wel sociale dieren, dit betekent nog niet dat je konijnen zonder problemen bij elkaar kan zetten. De karakters van de konijnen moeten matchen om een succesvolle koppeling te krijgen. Het voordeel van een konijnenopvang is dat er vaak veel keus is voor je konijntje. Je konijn kan op date gaan en maakt met verschillende konijnen afzonderlijk kennis. Hierna wordt gekozen welke kennismaking het beste is verlopen. Zo verhoog je de kans op een succesvolle koppeling en is er een grotere kans dat je konijnen een goede vriendschap sluiten en een band met elkaar krijgen. 

Een konijnenopvang krijgt veel konijnen binnen. Voor elk konijntje dat je adopteert, is er weer een plek vrij om een ander konijntje te redden en op te vangen. En dat is nodig, want opvangen zitten vaak vol. Bepaalde periodes van het jaar (b.v. na kerst of zomervakantie) zijn het drukst omdat in deze perioden de meeste konijnen worden gedumpt. Wanneer je een konijntje adopteert en een goed thuis biedt, krijgt de opvang weer wat meer ademruimte. 

​Konijnen van een goede opvang zijn al ingeënt, gechipt en door een dierenarts bekeken. Wanneer het een rammetje is, is deze al gecastreerd. Een goede opvang kan je ook meer vertellen over het karakter en gedrag van het konijn. Ben je bijvoorbeeld nog niet zo ervaren in het houden van konijnen, dan is het fijn als je een konijntje kunt adopteren dat makkelijk in de omgang is. 

​Of je nu je konijnen zelf koppelt, of na een koppelvakantie meeneemt: een (goede) opvang staat voor je klaar om advies te geven en je te begeleiden tijdens het koppelproces. Tijdens de kennismaking van jouw konijn en het andere konijntje, kunnen ze je al veel vertellen over gedrag, waar je op moet letten en hoe je het thuis verder kan aanpakken. Mocht het toch mislukken, dan kun je altijd terug gaan en voor een ander konijn gaan tot er een match is. 

'Konijnen uit de opvang hebben gedragsproblemen'
Konijnen die in de opvang zitten hebben niet per definitie gedragsproblemen. In tegendeel, in de opvang zitten zoveel soorten konijnen met verschillende karakters! Je vindt er inderdaad konijnen met gedragsproblemen, maar ook konijnen met een lief, zachtaardig karakter en konijnen die aandacht leuk vinden. 

'Konijnen uit de opvang hebben (onderliggende) ziekten'
De afkomst van konijnen uit de opvang is lastig te bepalen. Waarschijnlijk zullen de meeste konijnen uit de dierenwinkel komen en later zijn gedumpt of afgestaan aan de opvang. Dit betekent echter niet dat konijnen uit de opvang ziek of zwak zijn. Konijnen die bij een opvang binnen komen, worden onderzocht door een dierenarts. Elk konijn, ongeacht waar het vandaan komt, kan ziek worden. 

'Ik bied een goede plek aan, dus waarom moet ik zo veel betalen voor een konijn?'
Een opvang vangt veel konijnen op en daarmee zijn kosten gebonden. De konijnen worden gezien door een dierenarts en indien nodig verzorgd, behandeld, ingeënt en gechipt en rammen worden gecastreerd. De vergoedingen dekken nauwelijks de kosten. Zelf ben je goedkoper uit als je een konijn adopteert dan wanneer je een konijn koopt en deze zelf nog moet laten inenten, chippen, castreren, enzovoorts. 

'Als je adopteert uit de opvang, steun je indirect de broodfok'
Waarschijnlijk komen de meeste konijnen van handelaren, broodfok en dierenwinkels. Door een konijn te adopteren steun je geen broodfok, maar steun je de opvang. Een opvang betaalt niet uit aan een broodfokker, dus de broodfokker steun je daardoor niet. Degene die konijnen hebben gekocht van een handelaar of dierenwinkel zijn degene die de broodfok (onbewust) steunen, niet de opvang of degene die een konijn adopteert.